του Λουκά Μπρέχα*
Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΚΑΠΑ) χαιρετίζει την Εκδήλωση της ΠΡΩτοβουλίας Συνεργασίας για την Κοινωνική και ΑΛληλέγγυα Οικονομία για την ανάδειξη της συνεταιριστικής λύσης στην αναχαίτιση της κοινωνικοοικονομικής κρίση που περνάμε.
Σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (I.L.O.) «Απαντήσεις για την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης»[1] σήμερα όπως και σε παλιότερες οικονομικές κρίσεις, οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις ευημερούν και αυξάνουν τον κύκλο εργασιών τους, επιφέροντας διπλά οφέλη σύμφωνα με τον ρόλο που διαδραματίζουν, κοινωνικό και επιχειρηματικό.
Σε αυτή την Έκθεση ξεχωρίζουν οι αναφορές στην συμβολή των συνεταιριστικών επιχειρήσεων στην αναχαίτιση κρίσεων όπως, της μεγάλης Ύφεσης στην Αμερική του 1930, στην Γερμανία και την Ιαπωνία, αλλά και οι αναφορές στην Σουηδική και Φιλανδική κρίση κατά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. [2]
Αυτό είναι και το μήνυμα του Διεθνούς Έτους Συνεταιρισμών 2012 από τον ΟΗΕ δίνοντας σε όλους μας μια μοναδική ευκαιρία για την ανάδειξη αλλά και προώθηση του ανθρωποκεντρικού συνεταιριστικού μοντέλου. Μια ευκαιρία η οποία ίσως δεν ξαναπαρουσιαστεί ποτέ.
Η ΠΡΩτοβουλία Συνεργασίας για την Κοινωνική και ΑΛληλέγγυα Οικονομία θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε αυτό το γεγονός παρουσιάζοντας την διεθνή συνεταιριστική κατάσταση, ξεπερνώντας τον κίνδυνο η παρουσίαση του Συνεταιριστικού Μοντέλου Mondragon να θεωρηθεί ως μια εξαίρεση του κανόνα σε ένα κόσμο κυριαρχούμενο από την επενδυτική οικονομία.
Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις των 800.000.000 μελών, παρέχουν πάνω από 100.000.000 θέσεις εργασίας, 20% περισσότερες από αυτές που προσφέρουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις
Οι 300 μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον κόσμο παρά την ύφεση, παρουσίασαν αύξηση στην ανάπτυξη τους κατά 14%, αντιπροσωπεύοντας σε όλους τους τομείς της οικονομίας ένα κύκλο εργασιών 1,1 τρις δολαρίων ίσο με αυτό της 10ης οικονομίας στον κόσμο, της Ισπανίας.
Επίσης σύμφωνα με ψήφισμα της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας από το 1896 οι συνεταιρισμοί του κόσμου έχουν δηλώσει πολιτική ουδετερότητα,[3] το ίδιο αναφέρει και ο Συνεταιριστικός Όμιλος Mondragon.[4] Αυτή η αναφορά ενσωματώθηκε στην 1η Διεθνή Συνεταιριστική Αρχή, σύμφωνα με την οποία ο καθένας μπορεί να γίνει μέλος ενός συνεταιρισμού ανεξάρτητα των πολιτικών πεποιθήσεων του.
Η Συνεταιριστική Ιδεολογία δεν οδήγησε πουθενά στον κόσμο σε σχηματισμό πολιτικού φορέα (κόμμα) με εξαίρεση στο Η.Β. όπου εξαφανίστηκε. Όπου αγκαλίστηκε με πολιτικούς φορείς απλώς κάηκε ως ιδέα (π.χ. Ελλάδα). Η Συνεταιριστική Ιδέα δεν προσδιορίζεται ως αντι- άλλων ιδεολογιών, δεν προσδιορίζεται σε σχέση με αυτές, δεν τις χρειάζεται έχει την δικιά της θεώρηση, παίζει μπάλα στο δικό της γήπεδο. Δηλώνει απλώς την ανεξαρτησία της από τον κεφαλαιοκρατικό και κρατικό τρόπο παραγωγής.
Ας μην ξεχνάμε ότι η ένταξη σε έναν συνεταιρισμό είναι εθελοντική πράξη, πράγμα που σημαίνει ως παράδειγμα ότι εάν και το 60% του πληθυσμού μιας χώρας (όπως η Φιλανδία) ενταχθεί σε συνεταιρισμούς, αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιβληθεί ως μοντέλο στο υπόλοιπο 40%, δεν ενεργεί πολιτικά για την κατάληψη της εξουσίας.
Επίσης αυτό δεν σημαίνει ότι το συνεταιριστικό κίνημα δεν επιθυμεί την προβολή των θέσεών του από όλα τα πολιτικά κόμματα.
Η συνεταιριστική θεώρηση έχοντας ως σημείο αναφοράς την εθελοντική ένταξη αναφέρεται σε διαφορετικά θέματα από την Διοικητική Δημοκρατία και Δικαιοσύνη, όπου ως πολίτες της από την γέννησή μας έχουμε δικαιώματα και υποχρεώσεις σε υποχρεωτική βάση. Οι συνεταιριστική θεώρηση επιφέρει Δημοκρατία Οικονομική με την συμμετοχή των μελών στο κάθε μέρα, δηλ. στο χώρο εργασίας, όπου αποφασίζουν όλοι μαζί για την πορεία της και Οικονομική Δικαιοσύνη μιας και αμείβονται τα μέλη δίκαια, σύμφωνα με την προσφορά εργασίας τους και όχι σύμφωνα με τα προσφερόμενα κεφάλαια όπως συμβαίνει στις κεφαλαιοκεντρικές επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα οι συνεταιρισμοί καλύπτουν και κοινωνικές ανάγκες των μελών τους.
Για τους παραπάνω λόγους πιστεύουμε ότι η Διακήρυξη θα μπορούσε να γραφτεί σε μια πιο συνεταιριστική γλώσσα, σε μια γλώσσα δηλαδή όπου, σύμφωνα με τα βιώματά μας, δεν θα αποθαρρύνει έναν αριστερό, κεντρώο ή δεξιό να ενταχθεί σε μια συνεταιριστική προσπάθεια.
Στην σημερινή συγκυρία, ακολουθώντας την εμπειρία των συνεταιριστικών κινημάτων άλλων χωρών, ο στόχος θα μπορούσε να είναι η προσπάθειά για την δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη των συνεταιρισμών με την προώθηση μιας συνεταιριστικής νομοθεσίας βασισμένης στις συνεταιριστικές αρχές και αξίες και μιας συνεταιριστικής παιδείας σύμφωνα με την Σύσταση 193/2002[5] την οποία έχουν αποδεχτεί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Διαβάζοντας την λίστα συμμετεχόντων στο ΠΡΩΣΚΑΛΟ μείναμε έκπληκτοι από το σύνολο των εξαιρετικών γνώσεων και ικανοτήτων που εκφράζουν.
Είμαστε σίγουροι ότι με την προσφορά όλων μαζί και του καθένα στο τομέα που γνωρίζει, είναι εφικτή η δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος συνεταιριστικής ανάπτυξης, σύμφωνα με τους αναφερόμενους στόχους..
Για την ενεργοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου μας, για μια διαβίωση με αξιοπρέπεια, για να νοιώσουν πληρότητα όσοι πιστεύουν ότι η συνεργασία δίνει ένα πραγματικό νόημα στην ζωή, για την οικοδόμηση των θεμελίων ενός καλύτερου μέλλοντος για την νέα γενιά.
Ας μη ξεχνάμε ότι κρίση παγκοσμίως περνά ένα άλλο μοντέλο όχι το συνεργατικό.
Υπάρχει αποδεδειγμένη διαχρονικά λύση, η συνεταιριστική.
* Ο Λουκάς Μπρέχας είναι ΕΤΕΠ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μέλος του Δικτύου ΚΑΠΑ
* Ο Λουκάς Μπρέχας είναι ΕΤΕΠ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μέλος του Δικτύου ΚΑΠΑ
[2] «Απαντήσεις για την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης σελ. 7-9,25,28
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου