ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο. ΠΑΝΩ
ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΕΚΑΑ ΠΡΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ
“ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΗΣ”
Κεφάλαιο
Α’ Προοίμιο – Άρθρο 1. Σκοπός
Παραγρ.
1 και 2 : Θετικός
είναι ο σκοπός και ο στόχος όπως περιγράφονται, γιατί δεν περιορίζουν την
Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΛΟ) σε ρόλο συμπληρωματικό του κράτους
και της αγοράς, αλλά σε συνδυασμό με το επόμενο άρθρο 2. Ορισμοί, προορίζεται
να λειτουργήσει ως εναλλακτική του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου.
Παραγρ.
3 : Η πρώτη αρνητική
πρόβλεψη, σε συνδυασμό με όσα ακολουθούν στα επόμενα
άρθρα, προκύπτει από την αναφορά “στις προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούν υφιστάμενα νομικά
πρόσωπα για την απόδοση σε αυτ(ές)ά της ιδιότητας του «Φορέα Κοινωνικής και
Αλληλέγγυας Οικονομίας»”.
Άρθρο 2. Ορισμοί
Παραγρ.1 : Επιβεβαιώνει τη θετική κατεύθυνση του
σκοπού και του στόχου του Άρθρου 1.
Παραγρ.2 : όλα είναι θετικά από το α. έως το ε. εκτός
από την αναφορά στη 2.β. “εφαρμόζουν περιορισμούς στη διανομή κερδών και
επανεπενδύουν μέρος τους σε δραστηριότητες που προάγουν τη συλλογική ή και την
κοινωνική ωφέλεια, όπως ορίζονται στον παρόντα νόμο”.
Χωρίς τη διάκριση των κερδών από τα πλεονάσματα, και αν οι
περιορισμοί στη διανομή κερδών, όπως ορίζονται στο σχέδιο αυτό, επιχειρηθεί να
επιβληθούν και στους αστικούς και αγροτικούς συνεταιρισμούς, τότε αυτοί
εξαιρούνται “εξ ορισμού” από τους Φορείς ΚΑΛΟ. Ο λόγος είναι απλός και θα
εξηγηθεί στο αντίστοιχο άρθρο 3.
Παραγρ. 3 έως 7 : θετικοί ορισμοί που
επιβεβαιώνουν σκοπό και στόχο.
Παραγρ. 8 : “Ως «κοινωνική ένταξη» ορίζεται η
διαδικασία ενσωμάτωσης στην κοινωνική και οικονομική ζωή ατόμων που ανήκουν
στις «ευάλωτες» και τις «ειδικές» ομάδες, κυρίως μέσω της προώθησής τους στη
μισθωτή εργασία”.
Εδώ κινδυνεύει να χαθεί μια πρώτης
τάξης ευκαιρία προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας στη διεθνή όχι μόνο στο γενικό επίπεδο της
συνεταιριστικής νομοθεσίας, αλλά και ειδικά σε ότι αφορά στην εργασία σε
συνεταιρισμούς. Δεδομένου ότι αφορά σχέδιο νόμου του αρμόδιου υπουργείου,
αποτελεί πολύ σημαντικό έλλειμμα που δεν πρέπει να αγνοηθεί.
Η θεμελιώδης προσέγγιση της
εργασίας στους συνεταιρισμούς, σύμφωνα με την ICA, περιλαμβάνει τρεις βασικές θέσεις:
α) το είδος της εργασίας που ασκείται σε ένα συνεταιρισμό
αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του συνεταιρισμού,
β) η εργασία αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από
το είδος του συνεταιρισμού, πχ όλα τα πρότυπα της Παγκόσμιας Διακήρυξης για
τους εργατικούς συνεταιρισμούς πρέπει να ισχύουν και για τους εργαζόμενους μέλη
των κοινωνικών συνεταιρισμών,
γ) η σχέση των εργαζομένων μελών με το συνεταιρισμό πρέπει να
θεωρείται ως διαφορετική από εκείνη της συμβατικής μισθωτής εργασίας και από
εκείνη της αυτόνομης ατομικής εργασίας (δηλ. της αυτοαπασχόλησης).
Πηγές:
[2]
CICOPA (International organisation representing worker and social cooperatives,
a sectoral organisation of the International Cooperative Alliance - ICA),
“World declaration on worker cooperatives”, approved by the ICA General
Assembly, Cartagena, Colombia, 23 September 2005 -
[3]
CICOPA, “World Standard of Social Cooperatives”, CICOPA General Assembly,
Cancun, Mexico, 16 November 2011
Πρόταση
1η :
Να αξιοποιηθεί τουλάχιστο η ευκαιρία για να νομοθετηθεί η
συνεταιρισμένη εργασία σύμφωνα με τον ορισμό και τις κατευθύνσεις της Διεθνούς
Συνεταιριστικής Συμμαχίας (ICA) και της CICOPA, όπως παρουσιάζονται στις παραπάνω πηγές.