Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΗΝ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ : ΑΥΞΗΣΗ 25% ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Από τους Σκωτσέζους ποδηλάτες μέχρι τους αγρότες του Γιόρκσάϊρ, χιλιάδες Βρετανοί έχουν γυρίσει την πλάτη στον κανιβαλλικό καπιταλισμό και προτιμούν να κάνουν πράγματα από μόνοι τους, σύμφωνα με μια αναφορά η οποία δείχνει ότι τα κέρδη των συνεταιρισμών έχουν αυξηθεί πάνω από 25% από την εκδήλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. 
Ο Εντ Μάγιο, ο Γενικός Γραμματέας των Συνεταιρισμών του Ηνωμένου Βασιλείου, που εκπροσωπεί τον τομέα, ανέφερε : «έχουμε δει πολλές νέες κοοπερατίβες να δημιουργούνται, γεγονός που αντανακλά μια στροφή προς την αντίληψη «κάντο μόνος σου». 
Μέχρι πρόσφατα, ο συνεταιρισμός θεωρούνταν ένα παλιομοδίτικο μοντέλο. Αλλά από τη στιγμή που ο μετοχικός καπιταλισμός εκτέθηκε βάναυσα στην ύφεση, η προσέγγιση του «όλοι μαζί» έχει κερδίσει νέους πιστούς.
Η ετήσια έκθεση των Συνεταιρισμών του ΗΒ, που θα δημοσιευτεί αυτή τη βδομάδα, δείχνει ότι ενώ οι μεγάλοι παίκτες όπως ο Συνεταιρισμός John Lewis και ο Συνεταιριστικός Όμιλος έχουν ισχυρή απόδοση, μια νέα γενιά μικρότερων,  οργανισμών που ήταν στα σπάργανα, έχουν επίσης μεγαλώσει.


Οι Συνεταιρισμοί του ΗΒ τονίζουν τα παραδείγματα των αγροτών του Seven Hills, μια ομάδα παραγωγών αρνίσιου κρέατος στο Βόρειο York Moors, οι οποίοι ενώθηκαν μετά την κρίση της ασθένειας foot-and-mouth, για να πετύχουν καλύτερες τιμές για τα προϊόντα τους, και την Energy4All, η οποία εργάζεται στον τομέα της εγκατάστασης κοινοτικών αιολικών πάρκων για την παραγωγή τοπικής ενέργειας.
Οι κάτοικοι της υπαίθρου αναλαμβάνουν τοπικά καταστήματα και μπυραρίες για τις σώσουν από το κλείσιμο. Φίλαθλοι δημιουργούν τις δικές τους ομάδες για να επιστρέψουν τον αθλητισμό στις ρίζες του. Πιστωτικοί συνεταιρισμοί τολμούν εκεί που οι μεγάλες τράπεζες φοβούνται. Μεταξύ αυτών, οι συνεταιρισμοί της Βρετανίας έχουν περίπου 10 εκ. μέλη, και τα κέρδη τους το 2010 ήταν 16,1 δις λίρες Αγγλίας, ενώ το 2008 ήταν λιγότερα από 13 δις.
Ο Ged Holmyard του Συνεταιρισμού Ποδηλάτων του Εδιμβούργου, που ιδρύθηκε το 1970 και τώρα έχει μια αλυσίδα καταστημάτων, λέει πως η ιδιοκτησία των ίδιων των εργαζομένων δημιουργεί ένα είδος ιδιαίτερης κουλτούρας.
«Αρχικά, η ιδεολογία των θεμελιωτών μας ήταν ότι ο συνεργατισμός ήταν ένα πρωτογενώς καλό πράγμα. Δίνει στον καθένα μια μετοχή της εταιρείας. Αν τα καταστήματα έχουν μια καλή χρονιά, κάθε εργαζόμενος στην εταιρεία παίρνει το ίδιο μπόνους σε μετρητά, ενώ η μέγιστη διαφορά στους μισθούς είναι ένα προς πέντε, πολύ χαμηλότερη από ότι στις περισσότερες εταιρείες».
Μέλη του Βρετανικού κοινοβουλίου πιέζουν τον Όσμπορν να εξετάσει ένα αντίστοιχο μοντέλο για την Τράπεζα Northern Rock, η οποία διασώθηκε και ο Πρωθυπουργός σχεδιάζει να την πουλήσει στο τέλος του έτους. 
Ο Μάγιο, οποίος πρόσφατα υπέβαλε μια έκθεση προς την κυβέρνηση για την πιθανότητα συνεργατισμού στα Ταχυδρομεία, λέει : «είναι πράγματι απογοητευτικό να μην βλέπουν στην Northern Rock τα πλεονεκτήματα μιας κοοπερατίβας».


 Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Guardian, στα τέλη Ιουνίου 2011.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου